Alice in Stripland (de Dynamite-serie)

Ik lees al sinds mijn jeugd stripboeken. Bovendien ben ik nogal visueel ingesteld, zoals ook wel blijkt uit de oorsprong van mijn bewondering voor Alice in Wonderland (:het boek van Pat Andrea) en uit de foto´s van al die prachtige dames en heren bij Dutch Comic Con, dus wat was er meer voor de hand liggend dan Alice in stripversie te lezen.
Op de Disney-versies was ik snel uitgekeken, hoewel de oudste uitgaven bepaald niet slecht zijn en in goede staat een echt collectors item zijn geworden, maar op een gegeven moment wil een mens meer. Een kleine zoektocht op internet leverde een scala aan mogelijkheden op, van zeer kinderachtig (Ik heb ooit op een Duitse rommelmarkt een exemplaar aangeschaft waarvan mensen wel eens zeggen ""Dat kan mijn kind ook", of misschien wel beter) tot "for adults only", maar als een echte Hollander ging ik natuurlijk op koopjesjacht en ik zag voor een bespottelijke prijs The Complete Alice in Wonderland-serie van Dynamite.

Zoals bij Amerikaanse comics niet ongebruikelijk, was de cover van een andere tekenaar dan van het verhaal zelf. De covers, kunstwerkjes op zich, zijn van John Cassady, de illustraties van Erica Awano en het storybook is van de hand van Leah Moore & John Reppon. De schrijvers moeten wel echte fans van Alice zijn; de vierdelige serie volgt vrij natuurgetrouw de verhalen uit het boek, met letterlijke qoutes, en zelfs de in de boeken van Lewis Carroll voorkomende gedichten (die vertalers nog wel eens willen weglaten) zijn er in opgenomen. De tekeningen zijn aquarelachtig en zijn deels geïnspireerd op het werk van Arthur Rackham, een destijds bekende tekenaar die de nodige (kinder)boeken heeft geïllustreerd, waaronder Alice in Wonderland, welke tekeningen volgens de schrijvers van de Dynamite-serie "a sense of menace" hebben, iets kwaadaardigs, iets onheilspellends. Alice is gelukkig betoverend als altijd.

In een eerder artikel werd al eens een ander stripachtig boek besproken (van Geronimo Stilton: zoek!), maar als je kwaliteit wilt, geen zin hebt in lezen, van plaatjes houdt of bijvoorbeeld een boekbespreking moet houden over de twee delen van Alice, dan is dit een aanradertje. Er wordt wel eens beweerd dat een stripboek geen boek is, en al helemaal niet leerzaam; wrong dus, en laten we vooral niet een van de eerste lessen van Alice vergeten: ""What is the use of a book without pictures or conversations", dus waarom niet een boek met alleen pictures en conversations. Lewis Carroll, zelf ook een tekenaar (:hij vond zichzelf niet goed genoeg en stortte zich op the next best thing, waarin hij zichzelf vervolgens perfectioneerde: Fotografie), had dit vast op prijs gesteld.

Oke, you know the drill; zoek de foto's op de site bij dit artikel en geniet!